داستان های اسلامی وجملاتی ناب

۱: ببخشید!من میتونم به خانم شمانگاه کنم ولذّت ببرم؟

جوان خیلی آرام ومتین به مردنزدیک شدوبالحن مؤدبانه گفت:«ببخشیدآقامن میتونم یکم به خانم شمانگاه کنم ولذّت ببرم؟»مردکه اصلاً توقع چنین حرفی رانداشت وحسابی جاخورده بود٬مثل آتشفشان ازجادررفت ومیان بازاروجمعیت یقهٔ جوان راگرفت وعصبانی٬طوری که رگ گردنش بیرون زده بود٬اورابه دیوارکوفت وفریادزد:مرتیکه عوضی مگه خودت ناموس نداری...خجالت نمیکشی؟»

جوان اما:خیلی آرام٬بدون اینکه ازرفتار وفحشهای مردعصبی شودوواکنشی نشان دهدهمانطورمؤدبانه ومتین ادامه داد«خیلی عذرمیخوام فکرنمیکردم اینهمه عصبی وغیرتی بشین».دیدم بقیهٔ مردهابه ظاهرخانومتون دارن بدون اجازه نگاه میکنن ولذّت میبرن.من گفتم خوبه ازشمااجازه بگیرم که نامردی نکرده باشم.حالا هم یقمو ول کن ازخیرش گذشتم.مردخشکش زد..همانطورکه یقهٔ جوان راگرفته بود٬آب دهانش راقورت داد و زیرچشمی زنش را برانداز کرد.

*به راستی که «بی غیرتی ننگین تر از بی حجابی وبدحجابی است» .یاعلی(ع)

2:چارلی چاپلین بازیگرسینما:

دخترم هیچکس وهیچ چیز دیگررادراین جهان نمی توان یافت که شایسته آن باشدکه دختری٬ناخن پای خود رابخاطرآن عریان کند...

برهنگی بیماری عصرماست.به گمان من تن عریان توبایدازآن کسی باشدکه روح عریانش ازآن توست.یاحسن(ع)

۳:در روزگاری که چشم های سیاه شبیه آدمیان حریص ترازهمیشه است؛عدّه ای رؤیای زیبایی رادرهتک عفّت می بینند.

درهتک حریمی که ازتندیس حیاء یاس بوستان محمدی دردفتر ارزش های یک بانو به جای مانده است.

بانو!...«حجابت وکیمیای غیرتت را به لبخندی هرز مفروش»یاحسین(ع)

۴:آنان که آزادی را دربی بندوباری می دانند٬«غارتگران حیاء٬نجابت و فطرت واقعی انسانی اند.»یاسجاد(ع)

۵:آقای اسلامیه٬دامادآیت الله انصاری همدانی(ره)٬درجلسه ای که به مناسبت سالگردایشان برگزارشده بود٬داستانی رانقل میکرد. می فرمود:

مرحوم آقاسیدعبدالله فاطمی(ره)که اهل کرامات ومکاشفات بود٬تعریف میکردکه:چندروزقبل ازتولدفرزندم٬یکی ازاقوام برای مراقبت ازهمسرم به منزل ماآمد.یکی ازاین شب هاوقتی به خانه برگشتم٬آن خانم گفت که چیزی درخانه نیست٬ازمن خواست مقداری موادغذایی تهیه کنم.پولی برای خریدنداشتم وچون ساعات پایانی شب بود٬اقدامی برای غرض گرفتن نیزممکن نبود.ناچاربه قصدتهیه ی چیزی ازخانه بیرون آمدم وبه سمت حرم حضرت فاطمه ی معصومه(س)حرکت کردم.خیابان هاخلوت بودودرحرم نیزبسته شده بود.هیچ آشنایی رااطراف حرم ندیدم.ازدوربه گنبدنگاه کردم ومشغول دعاکردن شدم.باهمهٔ وجود٬به حضرات معصومین(ع)متوصل شدم وبه صورت گله مندی مطالبی رابیان کردم.دست خالی وخجالت زده به خانه برگشتم وبدون اینکه کسی متوجه بازگشتم شودبه رختخواب رفتم٬ولی ازشدت ناراحتی خوابم نمیبرد.قبل ازاذان صبح به قصدخواندن نمازشب بیدارشدم؛ناگهان صدای دربلندشدووقتی دررابازکردم٬دستی ازپشت در پاکتی دادوگفت:این ازطرف امام حسین(ع)است وآن حضرت پیغام فرستاده اند:«ماازفرزندمان بیش ازاین ها توقع داریم!تامن به خودم آمدم ودرب راکاملا بازکردم٬دیگرچیزی راندیدم.داخل پاکت٬مقداری پول بود.وقتی فرزندم به دنیاآمد٬تمام هزینه هایش مساوی بامبلغ داخل آن پاکت بود..یامحمدباقر(ع)